سورن کییرکگور- فیلسوفی که توهمات فیلسوفانه را در هم شکست

سورن کییرکگور (به دانمارکی: Søren Kierkegaard)‏ (۱۸۱۳ - ۱۸۵۵)، فیلسوف مسیحی دانمارکی، کسی که با وجود، انتخاب، و تعهد یا سرسپردگی فرد سروکار داشت و اساساً بر الهیات جدید و فلسفه، به خصوص فلسفهٔ وجودی (اگزیستانسیالیسم) تاثیر گذاشت.^[۱]

شناسنامه
نام کامل	سورن آبای کییرکگور
زادروز	۵ مه ۱۸۱۳
زادگاه	کپنهاگ،  دانمارک
تاریخ مرگ	۱۱ نوامبر ۱۸۵۵ (۴۲ سال)
محل مرگ	کپنهاگ،  دانمارک
دین	مسیحی
مذهب	پروتستان

محتویات ۱ زندگی ۲ نگرش فلسفی ۲.۱ انتخاب زندگی ۲.۲ عقل و ایمان ۲.۳ آثار پایانی ۲.۴ تاثیرگذاری ۳ کتاب‌شناسی ۴ پانویس ۵ منابع

زندگی

کییرکگور در ۵ مه، ۱۸۱۳ در کپنهاگ متولد شد. پدر وی یک بازرگان ثروتمند و لوتری با ایمانی بود که، پارسایی اندوهناک و تصویر واضح او عمیقاً کییرکگور را تحت تاثیر خود قرار داد.^[۱]
کییرکگور یزدانشناسی و فلسفه را در دانشگاه کپنهاک آموخت، و تا مدتی پیرو فلسفهٔ هگل بود تا زمانی که فلسفهٔ هگل را ساحلی امن برای فرد و جایگاه فرد ندانست. او به شدت معتقد بود که هگل کاخی (نظام فلسفی) محکمی را بنا کرده‌است که خود هگل در آن جایی ندارد و علیه آن عکس العمل نشان داد. زمانیکه که در دانشگاه بود، از انجام تکالیف دینی لوتری دست کشید و برای مدتی یک زندگی اجتماعی افراطی را برگزید، و تبدیل به یک شخصیت آشنا در جامعه نمایشی و قهوه خانه‌ای کوپنهاک شد. اگرچه، بعد از مرگ پدرش در سال ۱۸۳۸ تصمیم گرفت تا مطالعات یزدانشناسی‌اش را از سر بگیرد. در سال ۱۸۴۰ با دختری هفده ساله به نام رگینه اولسن پیمان نامزدی بست، اما نسبت به سازگاری ازدواج با تفکرش بدگمان شد، و همین امر طبیعت وی را پیچیده‌تر کرد و حس رشد کردن را در یک حرفه فلسفی برای او مهیا کرد. وی ناگهان پیمان نامزدی‌اش را در سال ۱۸۴۱ از هم گسست، و در کتابهایش به علت این امر اشاره کرده‌است. در همان زمان، او فهمید که دیگر نمی‌خواهد که یک کشیش لوتری بشود. ارثیه پدری‌اش به او این اجازه را داد که کاملاً خودش را وقف نوشتن کند، و در چهارده سال از باقی‌مانده زندگی‌اش بیش از بیست اثر را ایجاد کند.^[۱]

نگرش فلسفی

آثار کییرکگور تعمداً بی نظام است و مشتمل بر مقالات، سخنان کوتاه، گفتارهای حکیمانه، نامه‌های ساختگی، روزنامه‌ها، و دیگر اشکال ادبی است. بیشتر آثار او اصلاً تحت نام مستعار منتشر شدند. او اصطلاح وجودی (اگزیستانس) را برای فلسفه‌اش برگزید زیرا او فلسفه را به عنوان بیانی از یک زندگی فردی شدیداً آزمون شده ملاحظه کرده بود، نه به عنوان ساختاری از یک نظام یک‌پارچه در روش فیلسوف آلمانی قرن نوزدهمی یعنی گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، که کییرکگورد در اثر پی نوشت ناعلمی پایانی (۱۸۴۶: ترجمه ۱۹۴۱) به او تاخته‌است. هگل ادعا کرده بود که به یک فهم کامل عقلانی از زندگی آدمی و تاریخ نائل شده‌است: کییرکگورد، از طرف دیگر، به طبیعت مبهم و متناقض موقعیت آدمی اشاره کرده‌است. او با بیان برون ذهنی و عقلانی از مسائل اساسی زندگی به مبارزه برخاسته‌است: در نظر او عالیترین حقیقت، حقیقتی درون‌ذهنی و یا فردی است.^[۱]

انتخاب زندگی

کییرکگور ادعا کرده که فلسفهٔ نظام‌مند نه تنها یک دیدگاه غلط از زندگی آدمی ارائه می‌کند بلکه اغلب با بیان کردن زندگی در اصطلاحات ضروری منطقی، به روش پنهان کردن انتخاب و حس مسئولیت در افراد تبدیل می‌گردد. وی معتقد است افراد طبیعت خود را از طریق انتخابشان ایجاد می‌کنند؛ آنچه که باید در غیبت از عمومیت، و معیارهای برون‌ذهنی صورت پذیرد.ارزش یک انتخاب تنها می‌تواند به صورت فردی تعیین شود.^[۱]
در اولین اثر مهم‌اش یعنی کتاب یا این/ یا آن (به انگلیسی: Either/Or)‏ (دو جلد، ۱۸۴۳: ترجمه ۱۹۴۴)، کییرکگور دو مراحله از وجود را توصیف کرده‌است که فرد ممکن است به انتخاب یکی از آن دو مبادرت ورزد: 1) مرحلهٔ حسانی و اخلاقی؛ شیوهٔ حسانی زندگی عبارت است از یک لذت گرایی پالوده، و مشتمل است بر جستجوی لذت و حالتی از تهذیب.^[۱] فرد حسانی دائماً درجستجوی تنوع و تازگی است و در تلاش برای دفع رنج از خودش می‌باشد، اما در نهایت با نومیدی و رنج مواجه می‌شود. مسیر اخلاقی زندگی یک نوع سرسپردگی شورمندانه و مشتاقانه را برای انجام وظیفه، برای تکالیف اجتماعی و دینی غیرمشروط دربر می‌گیرد.
در دیگر اثرش، مراحلی در مسیر زندگی (۱۸۴۵: ترجمه ۱۹۴۱)، کییرکگورد در این اطاعت انجام دادن تعدادی از مسئولیت‌های فردی را مشخص کرده، و سومین مرحله را نیز بیان کرده‌است: مرحلهٔ دینی، که در آن شخص به ارادهٔ خداوند تسلیم می‌گردد و با انجام این کار آزادی اصیل را می‌یابد.^[۱]
در کتاب ترس و لرز (۱۸۴۶: ترجمه ۱۹۴۱) کییرکگورد بر این فرمان خداوند که ابراهیم پسرش اسحاق را قربانی می‌کند تمرکز می‌کند؛ عملی که اعتقادات اخلاقی ابراهیم را نقض می‌کند. ابراهیم ایمان‌اش را به شکلی ثابت قدم با عازم شدن برای اطاعت از فرمان خداوند اثبات می‌کند؛ با وجود اینکه او نمی‌تواند از آن سر دربیاورد.^[۱]
این «تعلیق حکم اخلاقی»، چنانچه کییرکگورد اعلام می‌کند، به ابراهیم اجازه می‌دهد تا به یک سرسپردگی صحیح نسبت به خداوند نائل شود. برای اجتناب از نومیدی نهایی، فرد باید یک چیزی مانند «جَست (جهش) ایمانی» را به یک زندگی دینی انجام دهد، آنچه که ذاتاً متناقض، مبهم، و پر از خطر است. کسی که به سوی آن به‌وسیلهٔ حس دلهره فراخوانده شده‌است (مفهوم دلهره، ۱۸۴۴: ترجمه ۱۹۴۴)، آنچه که نهایتاً نوعی ترس از نیستی است.^[۱]

عقل و ایمان

از نظر کرکگور، ایمان یک نوع شناسایی نیست، حرکت با شور و شوق اراده است به طرف سعادت ابدی که همواره انسان خواستار آن است. این شور و شوق بر هر تردید و دودلی ناشی از خارج فایق می آید و در امری خلاف عرف و اجماع یا غیرمنطقی و محال قرار می گیرد. زیرا وحی و الهام فقط برتر از عقل نیست، خلاف عقل است. به اعتقاد کرکگور، عقل را از دست دادن برای یافتن خدا، محض اعتقاد است. رنج و محنت برای حیات مسیحی اساسی است، ایمان خود نوعی زجر است و «به صلیب آویختگی عقل». مسیحیت یک دکترین فلسفی نیست که باید آن را در پرتو نظرپردازیهای عقلی فهمید؛ زیرا مسیح فیلسوف نبوده‌است و حواریون او هم یک جامعه کوچک دانشمندان را تشکیل نداده بودند.
کرکگور معتقد است نخستین کسی که دفاع از دین مسیحیت را باب کرد، در واقع یهودای دیگری است. به تعبیر دیگر، اولین متکلم دومین یهودا است. «او نیز با بوسه‌ای خیانت می‌کند، اما این بوسه حماقت است. من کسی را که از دین مسیح دفاع می‌کند، بی‌ایمان می‌دانم.» در اندیشه کیرکگور خدا شیئی نیست که بتوان وجودش را اثبات نمود و اصلا نیازی به اثبات ندارد و به یک معنا قابل اثبات نیست. خدا، خودش را بر وجدان انسانی پدیدار می‌کند؛ بدین معنا که انسان را از گناه آلودگی و جداافتادگی خویش از خدا و نیاز به خدا آگاه می‌نماید.^[۲][۳]

آثار پایانی

کییرکگور در روزهای پایانی زندگی‌اش درگیر مجادلات گزنده‌ای شد، خصوصاً با بنیان نهاده شدن کلیسای لوتری دانمارک، که او آن‌را به عنوان یک امر مادی و فاسد ملاحظه می‌کرد. آثار پایانی‌اش، به مانند کتاب بیماری تا پای مرگ (۱۸۴۹: ترجمه ۱۹۴۱)، به شکلی بالارونده بینشی غمناک و تاریک را از مسیحیت منعکس می‌کند، و بر رنج به عنوان ماهیت ایمان راستین تاکید می‌کند. او اغلب حمله‌اش را به جامعه نو اروپایی متوجه ساخته‌است، و آن را در کتاب عصر حاضر (۱۸۴۶: ترجمه ۱۹۴۰) به خاطر فقدانش از شور و ارزش‌های کمّی تقبیح کرده‌است. پافشاری بر نوشتارها و مجادلات فراوانش رفته‌رفته سلامتی‌اش را تحلیل برد. وی در اکتبر سال ۱۸۵۵ در خیابان دچار سرگیجه شد، و سرانجام در ۱۱ نوامبر ۱۸۵۵ درگذشت.^[۱]

تاثیرگذاری

تأثیر کییرکگور در ابتدا به اسکاندیناوی و اروپای آلمانی زبان محدود شده بود، جایی‌که آثار او تماس سختی با یزدانشناسی پروتستانی داشت و همچنین بر روی نویسندگانی، از جمله فرانتس کافکا. همچنان که فلسفهٔ وجودی به عنوان یک جنبش اروپایی همه‌گیر بعد از جنگ جهانی اول ظاهر شد، آثار کییرکگور به شکل وسیعی ترجمه شد، و او به عنوان یکی از چهره‌های اصلی فرهنگ نو شناخته شد.^[۱]

کتاب‌شناسی

1. درباره مفهوم طنز (۱۸۴۱)،
2. مفهوم اضطراب (۱۸۴۴) ^[۴]
3. تجربه در مسیحیت (۱۸۵۰) ^[۵]
4. ترس و لرز
5. خاطرات اغوا گر

پانویس

1. ↑ ^{۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰} انکارتا
2. ↑ عقلگرایی و ایمان دینی
3. ↑ ایمان‌گرایی
4. ↑ Begreppet angest
5. ↑ Indovelse i christendom

منابع

• Søren Kierkegaard Microsoft® Student ۲۰۰۸ [DVD]. Redmond, WA: Microsoft Corporation, ۲۰۰۷. Microsoft ® Encarta. (دانلود پرونده منبع)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آشنائی با مفاهیم و قوانیــن بازی حکــم + نرم افزار

یکی از بازی هایی که با ورق انجام می شود، بازی حکم است. حکم، محبوبترین بازی ورق در ایران محسوب می شود که در خلاف جهت عقربه های ساعت بازی شده و در آن تیم یا نفر برنده باید به امتیاز 7 برسد.

حکم، در لغت به معنای فرمانروایی و حکومت است اما در اصطلاح فنی به معنای خال آتو (trump suit) (ورق برنده) است.

آموزش و دانلود بازی در ادامه مطلب!!!

حاکم:

در آغاز هر دست یکی از بازیکنان باید حاکم باشد. حاکم در لغت به معنای فرمانرواست و در بازی حکم به شخصی اشاره دارد که دارای امتیازات ویژه ای است:

·         بازیکنی است که اولین ورق ها را از پیسنده (Dealer) دریافت می کند.

·         برای  هر دور بازی، یک خال را به عنوان حکم انتخاب می کند.

·         اولین ورق را باید او بیاندازد.

بازیکنان و ترتیب ورق ها:

بازی حکم بوسیله 2، 3 و یا 4 بازیکن انجام می شود.

در این قسمت به آموزش حکم 4 نفره می پردازیم که در آن 2 بازیکن در یک تیم مقابل 2 بازیکن دیگر بازی می کنند.

در حکم 4 نفره از تعداد استاندارد ورق ها (52 برگ) استفاده می شود، چون بازی دارای 4 دست 13 تاییست (13×4=52)؛ که ترتیب نزولی آنها در هر خال از چپ به راست به صورت زیر است:

A   K   Q   J   10   9   8   7   6   5   4   3   2

حکم 4 نفره:

طرز نشستن بازیکنان در حکم 4 نفره به این صورت است که دو بازیکنی که در یک تیم هستند مانند شکل زیر، روبروی یکدیگر می نشینند.

 

تعیین حاکم، یار آن و پیسنده:

یک بازیکن شروع می کند به برگ دادن به بازیکنان؛ به این صورت که به هر نفر یک ورق می دهد تا به نفر چهارم برسد. وقتی به نفر چهارم رسید دوباره از نفر اول شروع کرده و برای هرکس یک ورق رو می کند. این فرآیند آنقدر در جهت خلاف عقربه های ساعت تکرار می شود تا یک آس (A) برای یک بازیکن رو شود. بازیکنی که اولین آس برایش رو شود حاکم است. سپس فرایند برگ دادن ادامه پیدا می کند با توجه به اینکه برای حاکم دیگر برگی رو نمی شود، تا جایی که برای بازیکنی دیگر دوباره آس رو شود. این بازیکن یار حاکم است و باید روبروی او بنشیند. بازیکنی که در سمت چپ حاکم است، پیسنده (Dealer) نام دارد که مسئول بر زدن و پیسیدن (پخش کردن) ورق هاست.

پیسیدن:

قبل از اینکه پیسنده برگی را به کسی بدهد، یار حاکم باید ورق ها را کُپ کند (یعنی مقداری از برگ ها را از زیر کشیده و رو بگذارد). سپس پیسنده باید در 3 مرتبه برگ دادن، به هر بازیکن 13 برگ بدهد. یعنی بار اول 5 برگ، بار دوم 4 و بار سوم 4 برگ. 5 برگ اول باید به حاکم برسد و همینطور در جهت خلاف عقربه های ساعت به بازیکنان برگ داده می شود تا 4 برگ آخر به خود پیسنده برسد. حاکم باید با توجه به 5 برگی که در ابتدا دریافت کرده یک خال را به عنوان حکم برگزیند. به منظور جلوگیری از هرگونه تقلب و یا کمک گرفتن حاکم از بقیه برگ های خود (کل 13 برگ) در انتخاب حکم، پیسنده موظف است پس از دادن 5 برگ اول به حاکم صبر کند تا حاکم حکم خود را مشخص کند، سپس پیسنده حق دارد بقیه برگ ها را بپیسد.

نحوه بازی:

با اولین برگ حاکم، بازی شروع می شود، توجه کنید که جهت بازی جهت موافق عقربه های ساعت است، (برعکس جهتی که پیسنده برگ داده است). سپس هر بازیکن باید یک برگ از همان خالی را بیاید که اولین بازیکن (دراینجا یعنی در دست اول ،حاکم) آمده و در واقع یعنی خال زمینه. اگر کسی برگی از آن خال نداشت، هر برگ دیگری می تواند بیاید. یعنی یا می تواند یک برگ از خال حکم بیاید و در اصطلاح دست روی زمین را بِبُرد و یا یک برگ از هر خال دیگری بیاید و دست را رَد کند. بالاترین برگ از خال حکم همیشه دست را جمع می کند، اما اگر هیچ حکمی روی زمین نباشد، بالاترین برگ از خال زمینه دست را جمع می کند. کسی که یک دیت را جمع می کند، آغازگر دست بعد است.

نحوه امتیازدهی:

در بازی حکم 4 نفره کلا 13 دست وجود دارد و

·         اولین تیمی که در هر دور بازی بتواند 7 دست را جمع کند، برنده آن دور بازیست و یک امتیاز می گیرد.

·         اگر تیم حاکم بتواند اولین 7 دست را جمع کند بطوری که تیم مقابل تا دست هفتم هیچ دستی نگیرد، تیم حاکم 2 امتیاز می گیرد و در واقع تیم مقابل را کوت کرده است.

·         اما اگر تیم مقابل حاکم بتواند چنین کاری کند در واقع حاکم را کوت کرده است و 3 امتیاز می گیرد.

·         اولین تیمی که به امتیاز 7 برسد، برنده کل بازیست.

اگر تیم حاکم در دور اول برنده شود، دور بعد حاکم جدید همان حاکم قبلی است، اما اگر تیم حاکم یک دور ببازد، حاکم جدید بازیکن سمت راست حاکم قبلی است و حاکم قبلی، پیسنده جدید است.

واژه نامه:

آس بیبی: حدس آنکه نفر قبلی شما شاه (K) داشته و نینداخته و سپس شما با برگ بیبیتان (Q) دست را جمع کنید. توجه کنید، برای این عمل برگ آس (A) هم باید دست خود شما باشد.

آس بیبی از راه دور: همان عمل آس بیبی را گویند با این تفاوت که، برگ بیبی (Q) دست شما نیست، بلکه دست یار شما قرار دارد. (توجه: این عمل دارای ریسک بالاییست.)

بالا آمدن: انداختن برگی بالا (مانند Q  J  10) که نفر بعد را مجبور کند تا برگی بالاتر بیاید.

بُرش: حکم آمدن بر روی دستی که خالی غیر حکم است و از آن ندارید. با برش می توان دست مربوطه را جمع کرد، البته اگر کسی با برگ بالاتری آنرا نبریده باشد.

پایین آمدن: انداختن برگی پایین (مانند 2  3  4  5  6) به امید آنکه یار شما برگ بالایی داشته و جمع کننده دست است.

پیسنده: پخش کننده، توزیع کننده اوراق، Dealer

حاکم کوتی: جمع کردن 7 دست اول توسط تیم مقابل حاکم را حاکم کوتی گویند که 3 امتیاز دارد.

حکم لازم: انداختن یک برگ حکم در ابتدا که بقیه را مجبور به انداختن حکم کند.

رد کردن: انداختن برگی غیر حکم بر روی خالی که از آن ندارید. رد کردن جمع کننده دست نیست.

شیش گیر شدن: باختن بازی علیرغم جمع کردن 6 دست.

کوت: جمع کردن 7 دست اول توسط تیم حاکم را کوت گویند که 2 امتیاز دارد.

کوت دست ۶: چنانچه تیمی تیم مقابل را در دست ۶ کوت کند بازی به این صورت ادامه خواهد یافت : تیم بازنده ۶ و تیم مقابل ۱ (تیم بازنده حاکم خواهد بود، البته این قانون توافقی است)

بام: اگر تیمی پس از این که ۷ دست را برد ، اصرار به ادامه بازی داشت و مؤفق شد که تمام ۱۳ برگ را ببرد در اصطلاح به آن بام می گویند . در این صورت کل بازی تمام است و تیم بام کننده برنده نهایی بازی خواهد بود . این پیروزی سهمگین ترین نوع برد است .

10 لو کم: چنانچه در یک دور از بازی اولین دستی که از فرد دست دهنده به حاکم داده می شود تاخال حکم را مشخص کند هیچ یک از خال های بزرگ تر از  10 لو (A, K, Q ,J) را نداشته باشد ، حاکم می تواند به صلاح دید خود دستش را نشان داده و درخواست بر زدن دوباره بکند ، که در این صورت فرد دست دهنده تمامی دست ها را جمع کرده و بعد از بر زدن دوباره دست دیگری به حاکم می دهد و پس از تعیین خال حکم شروع به تقسیم دست های دیگر می کند (که البته این قانون و تعداد دفعات استفاده از ان توافقی است)
دانلود حكم 1 (حجم 9.01 مگابایت)
دانلود حكم 2 (حجم 3.16 مگابایت)